Υπό τουρκική πολιορκία παραμένει η κυπριακή ΑΟΖ! Ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ.
Για τρίτη μέρα παραμένει ακινητοποιημένο από τουρκικά πολεμικά σκάφη το ερευνητικό σκάφος της εταιρείας ΕΝΙ «Saipem 12000», προκειμένου να μην προχωρήσει προς τον στόχο «Σουπιά» του οικοπέδου «3» της κυπριακής ΑΟΖ, ενώ η χθεσινή επίκληση “τουρκικών δικαιωμάτων” και “συνιδιοκτησίας” του φυσικού αερίου της ΑΟΖ από το τουρκικό ΥΠΕΞ, ανέβασε ακόμα περισσότερο τον υδράργυρο. Το Ελληνικό ΥΠΕΞ με σημερινή ανακοίνωση, κατήγγειλε την προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας, καλώντας την, να σταματήσει τις παράνομες ενέργειές της.
Αναλυτικά η ανακοίνωση υπουργείου Εξωτερικών:
“Η Τουρκία συνεχίζει να αμφισβητεί τη διεθνή νομιμότητα παραβιάζοντας κατάφωρα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Kαλούμε την Τουρκία να αποστεί από περαιτέρω έκνομες ενέργειες και να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο.
Ανάλογες συμπεριφορές είναι ενδεικτικές ορισμένων προθέσεων της Τουρκίας ως προς το Κυπριακό.
Η προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας δεν συνάδει με τη συμπεριφορά ενός υποψηφίου κράτους για ένταξη στην ΕΕ.
Χαιρετίζουμε την ψύχραιμη και νηφάλια στάση της Κυπριακής Δημοκρατίας, που επιβεβαιώνει τον ρόλο της ως πυλώνα σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.”
Στη χθεσινή του ανακοίνωση το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών έκανε λόγο για “μονομερείς έρευνες για εντοπισμό υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο” απειλώντας τις ξένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην κυπριακή ΑΟΖ .
Ολόκληρη η ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ ΄έχε ως εξής:
«Παρά τις προειδοποιήσεις, η “ελληνοκυπριακή κυβέρνηση”, συνεχίζει τις μονομερείς έρευνες για εντοπισμό υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο. Και το πράττει αυτό παραβλέποντας τα αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα του τουρκοκυπριακού “λαού”, οι οποίοι είμαστε συνιδιοκτήτες του νησιού, στις πηγές φυσικού πλούτου. Σε αυτό το πλαίσιο, έχουμε πρόσφατα παρατηρήσει ότι υπάρχει μία πρόθεση να ξεκινήσουν δραστηριότητες στη ζώνη 3 της αποκαλούμενης κυπριακής ΑΟΖ.
Η Τουρκία συμμερίζεται τις δικαιολογημένες ανησυχίες του τουρκοκυπριακού “λαού” επί του θέματος και υποστηρίζει την ανακοίνωση που εξέδωσε στις 10 Φεβρουαρίου το Υπουργείο Εξωτερικών της “Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου”. Όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει στο παρελθόν, όχι μόνο θα συνεχίσουμε να προστατεύουμε τα δικαιώματά μας και τα συμφέροντά μας αλλά είμαστε αποφασισμένοι να λάβουμε τα αναγκαία μέτρα μαζί με την “Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου” στο πλαίσιο της στήριξής μας της τουρκοκυπριακής πλευράς.
Η μόνη υπευθυνότητα για όποια κατάσταση θα μπορούσε να προκύψει ως συνέπεια όλων αυτών, βαραίνει την ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία αντί να αναλώνει προσπάθειες προς μία δίκαιη και μόνιμη διευθέτηση στην Κύπρο, επιμένει να συμπεριφέρεται σαν να είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης του νησιού και στη συνέχιση των ερευνών για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων. Aυτή η στάση της ελληνοκυπριακής πλευράς, η οποία δεν διστάζει να υπονομεύσει με ανεύθυνο τρόπο την ασφάλεια και τη σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου, είναι στην πραγματικότητα ο βασικός λόγος που οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό έχουν αποτύχει και δεν έχουν οδηγήσει σε κάποιο αποτέλεσμα για μισό αιώνα.
Υπενθυμίζεται, άλλωστε, ότι κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης για την Κύπρο, η οποία συνήλθε πέρυσι, οι Ελληνοκύπριοι απέδειξαν και πάλι την απροθυμία τους να αποδεχθούν μια συνεργασία με τους Τουρκοκύπριους στη βάση της πολιτική ισότητας και γι ‘αυτό το λόγο η Διάσκεψη έκλεισε χωρίς συμφωνία. Και για όσο διάστημα η “ελληνοκυπριακή κυβέρνηση” συνεχίζει τις μονομερείς της ενέργειες στο θέμα των υδρογονανθράκων, παραμένει προφανές το πόσο απέχει η ελληνοκυπριακή πλευρά από το να θεωρεί τους τουρκοκυπρίους ισότιμους εταίρους.
Εκμεταλλευόμαστε επίσης αυτή την ευκαιρία για να τονίσουμε ότι σύμφωνα με τις προσδοκίες μας οι εταιρείες που βρίσκονται σε τρίτες χώρες θα πρέπει να αποφύγουν να παρέχουν στήριξη, μέσω της συνεργασίας τους με την “ελληνοκυπριακή κυβέρνηση”, στην περιοχή των υδρογονανθράκων, σε αυτή την καθόλου εποικοδομητική στάση της ελληνοκυπριακής πλευράς, η οποία αποτελεί ταυτόχρονα μεγάλο εμπόδιο για τη διευθέτηση του Κυπριακού.¨’