
Οι Ρώσοι διπλωμάτες, οι φυλακισμένοι στρατιωτικοί μας και η εξωτερική πολιτική «αμφιθέατρου» που ρημάζει τη χώρα!
Του Κώστα Μπούρη
Η αλήθεια είναι ότι ιστορικά, από την εποχή της Επανάστασης του ΄21 οι Ρώσοι λέγανε πολλά, υπόσχονταν πολλά, αλλά δεν μας βοήθησαν διόλου! Αλλά τώρα τι ανατρέχω στο τότε; Ας πιάσουμε τη σύγχρονη εποχή και ας μην ξεχνάμε ότι η πρώτη χώρα που αναγνώρισε τα Σκόπια ως Μακεδονία, ήταν η Ρωσία!
Ας μην ξεχνάμε πόσο καλά τα έχει η Ρωσία με τον Τούρκο… αν και όπως λέει δεν τον “θέλει”!
Και φτάνουμε τώρα στην απέλαση των Ρώσων διπλωμάτων και το όσα ακολούθησαν με αποκορύφωμα την αναβολή της επίσκεψης Λαβρόφ στην Αθήνα.
Έπρεπε ή δεν έπρεπε να απελάσουμε τους Ρώσους διπλωμάτες; Το ερώτημα τίθεται και σίγουρα για πολλούς δεν είναι μείζον, αφού εκκρεμούν χίλια δυο προβλήματα μεταξύ αυτών το Μακεδονικό, η μείωση των συντάξεων, η υποερφορολόγηση και άλλα πολλά. Προβλήματα που ίσως κάποια να προϋπήρχαν αλλά τα έχει επιδεινώσει η κυβέρνηση μας με τους αδέξιους χειρισμούς της.
Την στιγμή λοιπόν, που η χώρα μας κατακλύζεται από Ρώσους τουρίστες, επενδυτές ομογενείς εκ Ρωσίας, αλλά και Ρώσους, που αφήνουν χρήμα στην ήδη ρημαγμένη και χρεοκοπημένη δυτική οικονομίας μας, μήπως θα έπρεπε η κυβέρνηση να το παίξει πιο διπλωματικά, αντί να τεντώσει το σχοινί με τη Ρωσία και να κινδυνεύουμε να χάσουμε κομμάτι του τουρισμού μας, αφού οι Ρώσοι ήδη έχουν αρχίσει να προτιμούν και την Τουρκία.
Και να ήταν μόνο αυτός ο λαθεμένος χειρισμός του υπουργείου Εξωτερικών και γενικά της κυβέρνησης.
Τα δύο παλληκάρια μας, οι στρατιωτικοί μας που βρίσκονται έγκλειστοι στις τουρκικές φυλακές, κινδυνεύουν με φυλάκιση δύο χρόνων για την ανικανότητα των κυβερνώντων. Ανικανότητα που δεν περιορίζεται μόνο στις διπλωματικές προσπάθειες που απέτυχαν δυστυχώς, παταγωδώς, αλλά και στη πρόληψη που δεν έγινε ποτέ. Τότε που ο τούρκικος στρατός στα σύνορα του Έβρου περιπολούσε με ομάδες των έξι ατόμων, εμείς ακόμα είχαμε τα απλά περίπολα των δύο ατόμων λες και όλα ήταν …ρόδινα. Λάθος μεγάλο που οδήγησε στη σύλληψη των δύο στρατιωτικών μας.
Ένα θέμα μείζον για την εθνική μας αξιοπρέπεια που σήμερα οι διοικούντες δεν μπορούν να το λύσουν και την πληρώνουν τα δύο παλληκάρια μας.
Λάθη επί λαθών, τόσο μεγάλα που εδώ στη Μακεδονία ευχόμαστε να μην περάσει το δημοψήφισμα στα Σκόπια, επειδή η κυβέρνηση μας φρόντισε να τους χαρίσει το όνομα και να θέλει να το ψηφίσει και στη Βουλή των Ελλήνων.
Τα προβλήματα και είναι πολλά, είναι σοβαρότατα και απαιτούν λύσεις, όμως η κυβέρνηση αποδεικνύεται ανίκανη να τα χειριστεί.
Η διοίκηση μιας χώρας σαν τη δική μας (μικρής αλλά με σημαντική γεωπολιτική θέση και τον πρώτο στόλο στο κόσμο) δεν έχει καμία σχέση με μια πολιτική συζήτηση σε ένα αμφιθέατρο πανεπιστημίου και την έκδοση των συμπερασμάτων σε ένα χαρτί που κοπιάρετε στο φωτοτυπικό της σχολής.
Η διεθνής πολιτική δεν θέλει μόνο κότσια, αλλά θέλει και μυαλό. Δεν θέλει θεωρίες και αμπελοφιλοσοφίες. Απαιτεί γνώσεις, πραγματική διπλωματία και αποφασιστικές πράξεις με ουσιαστικό νόημα.
Δυστυχώς για μας, τα λάθη της κυβέρνησης μας διαδέχονται το ένα το άλλο και πλέον έχουν φύγει από το οικονομικό και έχουνε πάει στο μείζον θέμα της εθνικής υπόστασης.